ขวดแก้วรูปแตงโมแฮนด์

ภาชนะแก้วเริ่มปรากฏให้เห็นในสมัยราชวงศ์ฮั่น เช่น แผ่นแก้วที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่า 19 เซนติเมตร และแก้วหูที่มีความยาว 13.5 เซนติเมตร และกว้าง 10.6 เซนติเมตร ที่ขุดพบจากหลุมศพของ Liu Sheng ในเมือง Mancheng มณฑลเหอเป่ยในช่วงราชวงศ์ฮั่น การขนส่งระหว่างจีนและตะวันตกได้รับการพัฒนา และมีแนวโน้มว่าจะมีการนำแก้วจากต่างประเทศเข้ามาในจีนชิ้นส่วนแก้วสีม่วงและสีขาวสามชิ้นถูกค้นพบจากสุสานฮั่นตะวันออกในเขตฉงเจียง มณฑลเจียงซูหลังจากการบูรณะ มันเป็นชามก้นแบนที่ตกแต่งด้วยซี่โครงนูน และองค์ประกอบ รูปร่าง และเทคนิคการกวนยางล้วนเป็นเครื่องแก้วสไตล์โรมันทั่วไปนี่เป็นหลักฐานทางกายภาพของการนำเครื่องแก้วแบบตะวันตกมาสู่ประเทศจีนนอกจากนี้ ยังมีการขุดพบแผ่นกระจกแบนสีน้ำเงินจากหลุมศพของกษัตริย์หนานเยว่ในกวางโจว ซึ่งไม่มีใครพบเห็นได้ในส่วนอื่น ๆ ของจีน

ในช่วงราชวงศ์ Wei, Jin, Northern และ Southern มีการนำเข้าเครื่องแก้วตะวันตกจำนวนมากเข้ามาในประเทศจีน และยังได้แนะนำเทคนิคการเป่าแก้วด้วยเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงเชิงนวัตกรรมในด้านองค์ประกอบและเทคโนโลยี ภาชนะแก้วในเวลานี้จึงมีขนาดใหญ่ขึ้น ผนังจึงบางลง โปร่งใสและเรียบเนียนเลนส์กระจกนูนยังถูกค้นพบจากสุสานบรรพบุรุษของ Cao Cao ใน Bo County มณฑล Anhuiค้นพบขวดแก้วที่ฐานของเจดีย์พระเว่ยเหนือในเมืองติงเซียน มณฑลเหอเป่ยถ้วยแก้วขัดเงาจำนวนมากถูกค้นพบจากสุสานราชวงศ์จินตะวันออกในเมืองเซียงซาน หนานจิง มณฑลเจียงซูสิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดคือเครื่องแก้วที่ขุดพบจากสุสานซุยลี่จิงซุน ในเมืองซีอาน มณฑลส่านซีมีทั้งหมด 8 ชิ้น ได้แก่ ขวดแบน ขวดกลม กล่อง ภาชนะรูปไข่ ภาชนะแบบท่อ และถ้วย ซึ่งทั้งหมดไม่เสียหาย

ในช่วงราชวงศ์โจวตะวันออก รูปร่างของวัตถุแก้วเพิ่มขึ้น และนอกเหนือจากการตกแต่ง เช่น หลอดและลูกปัด วัตถุรูปทรงผนัง เช่นเดียวกับหลอดดาบ หูดาบ และมีดดาบ ก็ถูกค้นพบเช่นกันนอกจากนี้ ยังมีการขุดค้นพบแมวน้ำแก้วในเสฉวนและหูหนานด้วยในเวลานี้พื้นผิวของเครื่องแก้วค่อนข้างบริสุทธิ์และมีสีต่างๆ

สีขาว เขียวอ่อน เหลืองครีม และน้ำเงินลูกปัดแก้วบางลูกยังมีสีคล้ายดวงตาของแมลงปอ เช่น ลูกปัดแก้วรูปตาแมลงปอ 73 เม็ด แต่ละเม็ดมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1 เซนติเมตร ซึ่งขุดขึ้นมาจากหลุมฝังศพของ Zeng Marquis Yi ในเมืองซุยเซียน มณฑลหูเป่ยลวดลายแก้วสีขาวและน้ำตาลฝังอยู่บนทรงกลมแก้วสีน้ำเงินชุมชนวิชาการเคยวิเคราะห์องค์ประกอบของลูกปัดแก้วและผนังกระจกในช่วงกลางและปลายยุคสงครามรัฐ และพบว่าเครื่องแก้วเหล่านี้ส่วนใหญ่ประกอบด้วยตะกั่วออกไซด์และแบเรียมออกไซด์ ซึ่งไม่เหมือนกับส่วนประกอบแก้วโบราณในยุโรป เอเชียตะวันตก และแอฟริกาเหนือดังนั้นชุมชนวิชาการจึงเชื่อว่าอาจมีการผลิตขึ้นในท้องถิ่นของจีน