کاربرد فنجان چیست؟

پرمصرف ترین فنجان ها لیوان های آب هستند، اما انواع مختلفی از فنجان ها وجود دارد.از نظر مواد لیوان رایج ترین آنها لیوان شیشه ای، لیوان لعابی، لیوان سرامیکی، لیوان پلاستیکی، لیوان استیل، لیوان کاغذی، قمقمه، لیوان بهداشتی و ... می باشد. چگونه یک لیوان آب سالم و مناسب برای نوشیدن انتخاب کنیم؟

1. لیوان پلاستیکی: پلاستیک مناسب مواد غذایی را انتخاب کنید

لیوان های پلاستیکی به دلیل شکل های قابل تغییر، رنگ های روشن و ویژگی های ترس از سقوط، مورد علاقه بسیاری از افراد قرار گرفته است.آنها برای کاربران فضای باز و کارمندان اداری بسیار مناسب هستند.به طور کلی، کف لیوان پلاستیکی دارای یک علامت است که عدد روی مثلث کوچک است.معمولی "05" است، به این معنی که مواد جام PP (پلی پروپیلن) است.فنجان ساخته شده از PP مقاومت حرارتی خوبی دارد، نقطه ذوب 170 درجه سانتیگراد تا 172 درجه سانتیگراد است و خواص شیمیایی نسبتاً پایدار است.علاوه بر این که توسط اسید سولفوریک غلیظ و اسید نیتریک غلیظ خورده می شود، نسبت به سایر معرف های شیمیایی پایداری نسبی دارد.اما مشکل لیوان های پلاستیکی معمولی بسیار گسترده است.پلاستیک یک ماده شیمیایی پلیمری است.هنگامی که از یک لیوان پلاستیکی برای پر کردن آب داغ یا آب جوش استفاده می شود، پلیمر به راحتی رسوب می کند و در آب حل می شود که پس از نوشیدن برای سلامتی انسان مضر است.علاوه بر این، ریزساختار داخلی پلاستیک دارای منافذ زیادی است که کثیفی را پنهان می کند و اگر به درستی تمیز نشود، باکتری ها رشد می کنند.بنابراین انتخاب لیوان های پلاستیکی برای انتخاب مواد پلاستیکی بسیار مهم است و باید پلاستیک های خوراکی و مطابق با استانداردهای ملی انتخاب شوند.این مواد PP است.

2. لیوان سرامیکی: رنگ زیر لعاب را نیز انتخاب کنید

لیوان های آب سرامیکی رنگارنگ بسیار جذاب هستند، اما در واقع خطرات پنهان بزرگی در آن رنگ های روشن وجود دارد.دیواره داخلی یک فنجان سرامیکی رنگی ارزان قیمت معمولاً با لایه ای از لعاب پوشانده می شود.هنگامی که فنجان لعاب دار با آب جوش یا نوشیدنی هایی با اسید و قلیایی بالا پر می شود، برخی از آلومینیوم و سایر عناصر سمی فلزات سنگین در لعاب به راحتی رسوب کرده و در مایع حل می شوند.در این زمان که افراد مایعات حاوی مواد شیمیایی می نوشند، بدن انسان آسیب می بیند.هنگام استفاده از لیوان های سرامیکی، بهتر است از لیوان های رنگ طبیعی استفاده کنید.اگر نمی توانید در برابر وسوسه رنگ مقاومت کنید، می توانید دست دراز کرده و سطح رنگ را لمس کنید.اگر سطح صاف باشد به این معنی است که رنگ زیر لعاب یا رنگ زیر لعاب است که نسبتاً ایمن است.همچنین پدیده ریزش وجود خواهد داشت، به این معنی که رنگ آن روی لعاب است و بهتر است آن را خریداری نکنید.

3. لیوان های کاغذی: لیوان های کاغذی یکبار مصرف باید به مقدار کم استفاده شوند

در حال حاضر تقریباً هر خانواده و واحدی یک لیوان دستمال توالت یکبار مصرف تهیه می کند که یک نفر از آن استفاده می کند و بعد از استفاده دور می اندازد که بهداشتی و راحت است اما چنین لیوان رایجی مشکلات زیادی را پنهان می کند.سه نوع لیوان کاغذی در بازار وجود دارد: اولی از مقوای سفید ساخته شده است که آب و روغن را در خود جای نمی دهد.دومی یک لیوان کاغذی با روکش مومی است.تا زمانی که دمای آب بیش از 40 درجه سانتیگراد باشد، موم ذوب شده و هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای سرطان زا آزاد می کند.نوع سوم لیوان های کاغذی پلاستیکی است.اگر مواد انتخاب شده خوب نباشند یا فناوری پردازش به اندازه کافی خوب نباشد، تغییرات ترک خوردگی در طی فرآیند ذوب داغ پلی اتیلن یا لکه‌کردن روی لیوان‌های کاغذی ایجاد می‌شود و در نتیجه مواد سرطان‌زا ایجاد می‌شود.به منظور افزایش چقرمگی و سفتی فنجان ها، نرم کننده هایی به لیوان های کاغذی اضافه می کنند.اگر دوز بسیار بالا باشد یا از نرم کننده های غیرقانونی استفاده شود، نمی توان شرایط بهداشتی را تضمین کرد.

4. شیشه: عملی و ایمن برای جلوگیری از انفجار

اولین انتخاب برای لیوان های نوشیدنی باید شیشه باشد، به خصوص برای کاربران اداری و خانگی.شیشه نه تنها شفاف و زیبا است، بلکه در بین تمام مواد شیشه، شیشه سالم ترین و ایمن ترین است.شیشه از سیلیکات های معدنی ساخته شده است و در طی فرآیند پخت حاوی مواد شیمیایی آلی نیست.هنگامی که مردم آب یا سایر نوشیدنی ها را از لیوان می نوشند، نگران نوشیده شدن مواد شیمیایی در معده خود نیستند.;و سطح شیشه صاف است و به راحتی تمیز می شود و باکتری ها و کثیفی ها به راحتی روی دیواره فنجان رشد نمی کنند، بنابراین سالم ترین و ایمن ترین نوشیدنی برای مردم است که از لیوان آب بنوشند.البته باید توجه داشت که شیشه بیشترین ترس را از انبساط و انقباض حرارتی دارد و برای جلوگیری از ترکیدن شیشه با دمای خیلی پایین نباید فوراً با آب داغ پر شود.