علم لیوان ها

1. اجسام با انرژی پتانسیل پایین نسبتاً پایدار هستند و اجسام قطعاً به سمت حالتی با انرژی پتانسیل پایین تغییر خواهند کرد.هنگامی که لیوان به پایین می افتد، لیوان به موقعیت اصلی خود باز می گردد زیرا پایه ای که بیشتر مرکز ثقل را متمرکز می کند، بالا می رود و در نتیجه انرژی پتانسیل افزایش می یابد.

2. از منظر اصل اهرمی، زمانی که لیوان سقوط می کند، مرکز ثقل همیشه در انتهای آن قرار دارد، مهم نیست که نقطه تکیه کجا باشد، به دلیل گشتاور زیاد روی پایه، لیوان همچنان به موقعیت اولیه خود باز می گردد.

3. همچنین قسمت پایین گرد است و اصطکاک آن کم است که برای بازگشت لیوان به حالت اولیه راحت است.

ساختار فیزیکی:

لیوان یک پوسته توخالی است و وزن آن بسیار سبک است.پایین تنه یک نیمکره جامد با وزن زیاد است.مرکز ثقل لیوان در داخل نیمکره قرار دارد.یک نقطه تماس بین نیمکره تحتانی و سطح تکیه گاه وجود دارد و زمانی که نیمکره روی سطح تکیه گاه می غلتد، موقعیت نقطه تماس تغییر می کند.یک لیوان همیشه با یک نقطه تماس روی سطح تکیه گاه می ایستد، همیشه یک مونوپاد است.شکل گیری توانایی مقاومت در برابر تداخل و حفظ تعادل از نیروی لیوان قابل مشاهده است.