معرفی شیشه

شیشه یک ماده غیر فلزی غیرآلی آمورف است که عموماً از انواع کانی های معدنی (مانند شن کوارتز، بوراکس، اسید بوریک، باریت، کربنات باریم، سنگ آهک، فلدسپات، خاکستر سودا و غیره) به عنوان ماده خام اصلی ساخته شده است. و مقدار کمی مواد اولیه کمکی اضافه می شود.از.

اجزای اصلی آن دی اکسید سیلیکون و سایر اکسیدها هستند.[1] ترکیب شیمیایی شیشه معمولی Na2SiO3، CaSiO3، SiO2 یا Na2O·CaO·6SiO2 و غیره است. جزء اصلی نمک دوگانه سیلیکات است که یک جامد آمورف با ساختار نامنظم است.

به طور گسترده ای در ساختمان ها برای جداسازی باد و انتقال نور استفاده می شود.مخلوطی است.شیشه های رنگی نیز وجود دارند که با اکسیدها یا نمک های فلزی خاصی برای نشان دادن رنگ مخلوط می شوند و شیشه های سکوریت شده با روش های فیزیکی یا شیمیایی ساخته می شوند.گاهی اوقات به برخی از پلاستیک های شفاف (مانند پلی متیل متاکریلات) پلکسی گلاس نیز گفته می شود.

برای صدها سال، مردم همیشه بر این باور بودند که شیشه سبز است و قابل تغییر نیست.بعداً مشخص شد که رنگ سبز از مقدار کمی آهن موجود در مواد اولیه به وجود می آید و ترکیبات آهن دو ظرفیتی باعث سبز به نظر رسیدن شیشه می شود.پس از افزودن دی اکسید منگنز، آهن دو ظرفیتی اصلی به آهن سه ظرفیتی تبدیل می شود و زرد به نظر می رسد، در حالی که منگنز چهار ظرفیتی به منگنز سه ظرفیتی کاهش می یابد و بنفش به نظر می رسد.از نظر نوری، زرد و بنفش می توانند تا حدودی یکدیگر را تکمیل کنند و وقتی با هم مخلوط شوند تا به نور سفید تبدیل شوند، شیشه رنگ نمی گیرد.با این حال، پس از چندین سال، منگنز سه ظرفیتی همچنان توسط هوا اکسید می شود و رنگ زرد به تدریج افزایش می یابد، بنابراین شیشه پنجره آن خانه های قدیمی کمی زرد می شود.

شیشه عمومی یک جامد بی شکل با ساختار نامنظم است (از دیدگاه میکروسکوپی شیشه نیز مایع است).مولکول های آن در فضا مانند کریستال ها آرایش منظم دوربردی ندارند، اما نظم کوتاه بردی مشابه مایعات دارند.توالی.شیشه مانند یک جامد شکل خاصی را حفظ می کند و مانند یک مایع با جاذبه جریان ندارد.